Chorągiew Konrada Białego, Księcia Oleśnickiego ze Śląska

Chorągiew krzyżacka

„Również czwarta chorągiew, księcia oleśnickiego Konrada Białego Kantnera, miała za znak czarnego orła na żółtym polu. Konrad jako jedyny z książąt śląskich brał osobiście udział w walce ze swoimi wojskami, choć wolą i sercem uczestniczyli w niej niewątpliwie prawie wszyscy inni książęta śląscy”

Jan Długosz

fot. Arkadiusz Rutkowski

Inscenizacyjna Chorągiew Śląska należy do grupy chorągwi powstałych w pierwszych latach odtwarzania bitwy. Chorągiew została jednak rozwiązana w 2013 roku. Część grup przestała przyjeżdżać na Grunwald, a część przyłączała się przez lata do innych chorągwi, trafiając ostatecznie w większości do Chorągwi Marszałka Wallenroda.

Od 2017 roku rozpoczęły się prace nad reaktywacją chorągwi. W 2018 roku organizator inscenizacji przystał na odtworzenie grupy. Obecnie Chorągiew Śląska obozuje wraz z Chorągwią Marszałka Wallenroda i razem tworzą zgrany zespół ludzi, bawiących się i wspierających na polu bitwy.

Chorągiew inscenizacje rozpoczyna po lewej stronie, wśród chorągwi krzyżackich. Po lewej stronie sąsiaduje z Chorągwią Nadreńską, a po prawej z Chorągwią Zachodniopomorską księcia Kazimierza.

Jej przeciwnikiem jest polska Chorągiew Ziemi Podolskiej. Przez prawie całą inscenizację raz jest w natarciu, raz w defensywie względem Podola. Pod koniec inscenizacji przechodzi do górnej części pola i broni taborów, a także krzyżackich łuczników.

Wspomnienia:

Tradycją jest, że wieczorem po przyjeździe i postawieniu obozu, chorągiew podchodzi pod obozowisko Podola i zaczyna ich atakować niewybrednymi przyśpiewkami. Podole nie jest dłużne i następnego wieczoru śpiewa swoje przyśpiewki przy Chorągwi Ślaskiej. Nazywamy to „wojną śląsko-podolską”.

W 2010 roku cała Chorągiew Śląska udawała drakkara. Jak wspominają świadkowe: „Ludzie stanęli w dwuszeregu. Jeden najwyższy – Ryszard, złapał Gniewka Drewnickiego na barana. Wzięli chorągiew do góry. Udawali oni maszt statku. Dwuszereg po bokach udawał wioślarzy. Łódź ruszyła, i po drodze łamiąc płot, wpłynęła na teren Podola, kierując się na centralny płot. Okręcając się zadeptali ognisko i przewrócili naczynia. Po czym łódź z jednej strony się rozszerzyła i wyszła delegacja z chorągwią. Na środku placu usypali oni góreczkę, wbili chorągiew, oddali honory, powiedzieli, że ta ziemia należy teraz do Śląska, po czym wsiedli do łodzi. Łódź nawróciła, znowu przewracając ławy i krzesła, a następnie wypłynęła. Ludzie z Chorągwi Podolskiej przez dobre 10 minut dochodzili do siebie, nie rozumiejąc, co właściwie się wydarzyło”.

• Śląski Klub Fantastyki,
• Bractwo Rycerskie Zamku Chojnik,
• Bractwo Rycerskie Zamku Bolków,
• Chorągiew Św. Jana Chrzciciela,
• Konfraternia Mieszczańska „Sambucus Nigra”.