Chorągiew Biskupa Pomezańskiego

Chorągiew krzyżacka

„Siódma chorągiew, biskupa pomezańskiego, ze św. Janem Ewangelistą jako znakiem w postaci żółtego orła z dwoma żółtymi pastorałami po bokach. Dowodził nią Markward von Reszemburg.”

Jan Długosz

fot. Arkadiusz Rutkowski

Król, nazajutrz po bitwie, wysłał Mikołaja Morawca z chorągwią pomezańską do Krakowa, jako znak zwycięstwa. Pozostałe chorągwie ozdobiły królewską kaplicę. Dopiero rok później, w listopadzie 1411 roku, chorągwie zostały wniesione w dziękczynnej procesji do katedry wawelskiej i wszystkie, wraz z pomezańską, zawieszone w kaplicy św. Stanisława.

Chorągiew Pomezańska na inscenizacjach odbywających się na polach Grunwaldu funkcjonuje od 2000 roku – jej pierwszym dowódcą był Konrad Filipowicz. W 2005 roku dowództwo przejął Marcin „Diabeł” Tymiński i sprawuje je do dziś. Jak przed wiekami, tak i teraz trzon chorągwi stanowią mieszkańcy okolicznych terenów, dzielnie wspierani przez coraz liczniejsze reprezentacje nie tylko z całej Polski, ale również z Białorusi i Rosji.

Patrząc od strony publiczności, chorągiew zaczyna inscenizację, stojąc po lewej stronie, na wzgórzu, przy artylerii. Przez niemalże całą bitwę ściera się ona z Chorągwią Gończą. Gdy bitwa zmierza ku finałowi, chorągiew znajduje się po prawej stronie, pod lasem, bijąc się z Chorągwią Gończą i dodatkowo z Chorągwią Mazowiecką. Pod koniec inscenizacji bierze ona udział w małym buhurcie – walkach bez ustalonego scenariusza pomiędzy chętnymi z tych trzech chorągwi.

Rycerstwo zrzeszone w chorągwi można spotkać też na turnieju rycerskim w Chełmnie (połowa maja), w Ostródzie (początek czerwca) i na zamku w Działdowie (połowa sierpnia).

Ciekawostka
W 2000 roku na polu bitwy zliczono 12 walczących osób z Pomezanki (tak w skrócie nazywa się Chorągiew Pomezańską). Wszyscy śmiali się, że jest to chorągiew szybkiego reagowania, jak NATO – była wszędzie i nigdzie, rozsiana na polu bitwy.

Chorągiew jest źle przymocowana do drzewca. Historycznie głowę orła umieszczano przy drzewcu. Powinien być on więc obrócony w prawo. Na jednej z pierwszych inscenizacji chorągiew została zawieszona z orłem w pionie. Tak wyglądająca wszystkim się spodobała, więc w takiej formie dotrwała do dnia dzisiejszego.